Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Γεωμετρία και Τέχνη: Δύο παράληλες αναζητήσεις στο χρόνο...καιρός και στο νηπιαγωγείο!


Οι Έλληνες από πολύ νωρίς είχαν συνειδητοποιήσει ότι χωρίς το θεωρητικό υπόβαθρο, τη Γεωμετρία, δε θα μπορούσαν να προχωρήσουν βαθιά στην Τέχνη. Ο Λεόν Μπατίστα Αλμπέρτι γράφει:
«....Θέλω το ζωγράφο να έχει σπουδάσει ελεύθερες τέχνες, μα πάνω από όλα θέλω να γνωρίζει πολύ καλά γεωμετρία. Συμφωνώ με τον ξακουστό ζωγράφο Πάμφιλο, που δίδασκε ζωγραφική στους νέους και συνήθιζε να λέει πως κανένας δε μπορούσε να γίνει καλός ζωγράφος χωρίς να ξέρει γεωμετρία..Πιστεύω πως ο ζωγράφος πρέπει να μελετήσει γεωμετρία...».
Στην Αναγέννηση γίνεται ένα βήμα ακόμη με βασικά εργαλεία για τον καλλιτέχνη τα Μαθηματικά και ιδιαίτερα τη Γεωμετρία, με γεωμετρικό υπόβαθρο την αναγεννησιακή προοπτική. Μέσα από τη συστηματική μελέτη των κανόνων της, οι Ιταλοί καλλιτέχνες δεν ανακάλυψαν μόνο μια ρεαλιστικότερη παράσταση του φυσικού κόσμου, αλλά προσέφεραν το θεωρητικό πλαίσιο για έναν καινούργιο κλάδο της γεωμετρίας, η οποία παρουσιάστηκε αργότερα, την προβολική Γεωμετρία.
Τις προσπάθειες του Αλμπέρτι  ακολούθησαν και άλλοι δυο καλλιτέχνες ο Φρανσέσκα και ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, από το έργο των οποίων αποκαλύπτεται η πεποίθησή τους για τη σταθερή αλληλεξάρτηση της θεωρίας της ζωγραφικής με την προοπτική και τη γεωμετρία. Εκείνος όμως που έμελλε να προχωρήσει περισσότερο από όλους τους καλλιτέχνες στη μαθηματική σύλληψη είναι ο Ντύρερ. Αφού μελέτησε τα «στοιχεία» του Ευκλείδη κυκλοφόρησε μια Πραγματεία με τίτλο: «Πραγματεία για τις μετρήσεις με κανόνα και διαβήτη σε ευθείες γραμμές, επίπεδα και στερεά σώματα». Πρόκειται για βιβλίο το οποίο διαπνέεται από αυστηρή μαθηματική δομή όπου ο κάθε κανόνας συνοδεύεται με την απόδειξη του και «αφού η γεωμετρία είναι η ακριβής θεμελίωση για κάθε ζωγραφική αποφάσισα να διδάξω τα στοιχεία της και τις αρχές της στους νεώτερους ζηλωτές της τέχνης». Σταδιακά, από το 1900 η Γεωμετρία καθώς και η Ζωγραφική απομακρύνονται από την πραγματικότητα. (Φίλη, 2000).
Ο Κυβισμός, είναι το ρεύμα ζωγραφικής το οποίο έχει την πιο έκδηλη σχέση με τα γεωμετρικά σχήματα. Η υπαγωγή της φύσης βέβαια σε γεωμετρικά σχήματα δεν είναι καινούργια ιδέα (βλ. περσική τέχνη). Στο θέμα αυτό συνέβαλε καθοριστικά  η παρατήρηση του  ο Σεζάν για την ανάγκη να αποδοθεί η φύση με τον κύλινδρο, τη σφαίρα και τον κώνο. Βασικοί θεμελιωτές του Κυβισμού είναι ο Πικάσο και ο Μπρακ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου